monumenta.ch > Theodulfus Aurelianensis > sectio 11 > bnf10439.175 r > sectio 5 > bsbBSB-InkG-296GW11398.215 > sectio 127 > bsbClm4541.533 > sectio 88 > sectio 2 > sectio 119 > sectio 30 > sectio 55 > sectio 47 > sectio 187 > sectio 39 > bavPal.lat.281.536 > sectio 67 > sectio 84 > sectio 70 > sectio 111 > sectio 6 > bbbCod.120.I.7v > sectio 1 > sectio 17 > bnf10291.201 > sectio 132 > uwbM.p.th.f.68.257 > sectio 3 > sectio 25 > csg51.196 > Alcuinus, Epistolae, 112 > csg48.295 > sectio 9 > csg75.229 > sectio 25 > csg46.101 > sectio 49 > bnf17226.127 > sectio 27 > csg85.189 > sectio 11 > sectio 11 > hlw17.275 > sectio 42 > sectio 31 > sectio 10 > sectio 18 > sectio 48 > bnf6796A.100 > uwbM.p.th.f.12.57 > bnf10439.178 r > sectio 68 > sectio 131 > csg85.201 > sectio 111 > sectio 120 > bnf9389.262 > sectio 17 > bnf5512.141 > sectio 36 > bavPal.lat.311.406 > bnf6796A.101 > Iudith, 9 > sectio 11 > sectio 25 > sectio 19 > sectio 19 > sectio 172 > Lucas, 22 > sectio 8 > sectio 35 > sectio 19 > bnf13028.116 > sectio 17 > sectio 19 > bnf2607.127 > sectio 44 > sectio 16 > sectio 6 > uwbM.p.th.q.1a.162 > sectio 80 > sectio 90 > sectio 8 > sectio 8 > habCod.Guelf.179Gud.lat..332 > sectio 33 > sectio 81 > sectio 5 > 8 > 'Goliath' in ' 3' > sectio 8 > sectio > bnf6796A.106 > sectio 6 > sectio 40 > sectio 8 > sectio 63 > sectio 39 > bsbClm4541.529 > sectio 27 > sectio 40 > Hildegardis Abbatissa, Visiones, 3, 12 > bnf2607.73 > sectio 25 > sectio 11 > bnf9389.284 > ad Ephesios, 6 > sectio 4 > uwbM.p.th.q.1a.159 > sectio 7 > sectio 7 > uwbM.p.th.q.1a.284 > sectio 35 > csg236.211 > bnf426.373 > bnf9389.280 > sectio 2 > csg75.732 > sectio 6 > sectio 14 > sectio 15 > csg248.99 > bavPal.lat.823.65 > zosPa32.260r > sectio 17 > sectio 92 > 15 > sectio 11 > sectio 8

Word Selection for Searching

Report an Error in this Sectio
Hieronymus, Epistulae, 4, 112, 8
Haec non debent molesta esse lectori, sed et mihi et illi utilia, ut probemus ante Apostolum Paulum non ignorasse Petrum imo principem huius esse decreti, Legem post Evangelium non esse servandam. Denique tantae auctoritatis Petrus fuit, ut Paulus in epistula sua scripserit: Deinde post annos tres veni Ierosolymam videre Petrum, et mansi apud eum diebus quindecim . Rursumque in consequentibus: Post annos quatuordecim ascendi iterum Ierosolymam cum Barnaba, assumpto et Tito. Ascendi autem secundum revelationem, et exposui cum eis Evangelium quod praedico in gentibus , ostendens se non habuisse securitatem praedicandi Evangelii, nisi Petri et caeterorum Apostolorum qui cum eo erant, fuisset sententia roboratus. Statimque sequitur: Separatim autem his, qui videbantur aliquid esse; ne forte in vacuum currerem, aut cucurrissem. Quare separatim, et non publice ? Ne forte fidelibus qui ex numero Iudaeorum, Legem putabant esse servandam, et sic credendum in Domino Salvatore, fidei scandalum nasceretur. Ergo et eo tempore cum Petrus venisset Antiochiam (licet hoc Apostolorum Acta non scribant, sed affirmanti Paulo credendum sit) in faciem illi Paulus restitisse se scribit, quia reprehensibilis erat. Prius enim quam venirent quidam a Iacobo, cum gentibus edebat: cum autem venissent, subtrahebat se, et segregabat, timens cos qui ex circumcisione erant. Et consenserunt simulationi eius caeteri Iudaei: ita ut Barnabas adduceretur ab his in illam simulationem. Sed cum vidissem, inquit, quod non recte ingrediebantur ad veritatem Evangelii, dixi Petro coram omnibus: Si tu cum sis Iudaeus, gentiliter et non Iudaice vivis, quomodo cogis gentes iudaizare? et caetera. Nulli ergo dubium est, quod Petrus Apostolus sententiae huius, cuius nunc praevaricator arguitur, primus auctor exstiterit. Causa autem praevaricationis, timor est Iudaeorum. Dicit enim Scriptura, quod primum edebat cum gentibus; cum autem venissent quidam a Iacobo, subtrahebat se, et segregabat, timens eos qui ex circumcisione erant. Timebat autem Iudaeos, quorum erat Apostolus; ne per occasionem gentilium a fide Christi recederent; et imitator pastoris boni, perderet gregem sibi creditum.